Araba kullanırken birisi beni sıkıştırdığında, bir çok insan gibi ben de sinirleniyorum. İstemeden bile yapsa sıkıştıran.
Fakat geçen gün, şu koşul gerçekleştiğinde sinirlenmediğimi fark ettim: Önce ben birisini yanlışlıkla sıkıştırdığımda kendimi suçlu hissediyorum ve borçlu hissediyorum. Borçlu ama özellikle sıkıştırdğım aracın sürücüsüne karşı değil tüm sürücülere karşı. Bu ruh haline girdiğim anda başka bir araç beni sıkıştırsa dahi, sinirlenmiyorum.
Gerçek: Borçlu hissettiğimiz anda daha cömert, daha anlayışlı oluyoruz.
Benzeri bir şekilde, müşterilerimize ödedikleri paranın karşlığında beklediğinin üstünde ve/veya yanında bir şey sunuyorsak, müşterileriniz hatalarımız için daha toleranslılar.
Mesela, bir restoranın çalışanları bizi güleryüzle karşılayıp, ikramda bulunuyor, alışık olmadığımız saygıyı, ilgiyi gösteriyorsa, ufak tefek aksamalar umrumuzda olmuyor.
Öyle ise, müşterilerimizi mutlu etmek için, hata yapmaktan değil, beklenenden daha fazlasını yapamamaktan korkmalıyız, diyebilir miyiz?